Hetjur

Orðið hetja er skilgreint í orðabók; kappi eða hraustmenni. Þannig er það oft notað um íþróttamenn og í sjálfum sér ekkert rangt við það. En það að vera hetja finnst mér vera eitthvað annað, frekar einstaklingur sem fórnar sér fyrir göfugan málstað, eða fórni eigin hagsmunum fyrir velferð annarra.

Því samkvæmt mínum skilgreiningum getur einstaklingur ekki verði hetja fyrir það eitt að vera til dæmis fótboltamaður, þó fótboltamaður geti vissulega verið hetja liðsins eða jafnvel þjóðhetja þegar árangur er góður á HM – eða hetja fyrir önnur afrek. En hann getur aldrei verið knattspyrnuhetja því það í sjálfum sér er nákvæmlega ekkert hetjulegt, að vera fullorðinn maður í tuðrusparki og drengjaleik, - og fá jafnvel milljónir eða milljarða í laun er ekkert hetjulegt.

Náungi að nafni Bradford kom fram með kapítalíska kenningu um eðlileg laun: „Fótboltamaðurinn þjónar fleiri en til dæmis hjúkrunarfræðingurinn og ætti því að fá hærri laun eftir því.“ Skemmtileg kenning en það er eitt mjög alvarlega rangt við hana, og allan kapítalisma ef því er að skipta; hvað með mikilvægi starfs?

Eftir að hafa fylgst með kærustunni ganga í gegnum fæðingu, gerir maður sér betur grein fyrir því hvað hetjur eru. Í minni raun eru mæður, ljósmæður, læknar og hjúkrunarfræðingar hetjur. Starfsfólk spítalans eru svo mikið gæðablóð, og þori að fullyrða að þar sé ekki mannfólk á ferð heldur englar í dulargervi; þar sem þeirra dagsverk eru hetjuverk. Mæður eru hetjur því þeirra verk eru göfug og hugsa þær ósjaldan um velverð annarra umfram eigin.

Athugasemdir

[Brynja Dís (IP-tala skráð) 13.7.2010 kl. 22:00]

Falleg seinasta setningin hjá þér, um að mæður séu hetjur, hún gerir margar mæður mjög ánægðar.

Get verið sammála að það sé um of að kalla fótboltamenn hetjur, frekar að kalla þá afreksmenn, sem þeir eru á sínu sviði, sérstaklega þeir sem taka þátt í HM.